Hapis...

Demir parmaklıların ardında ,

Hapishanenin en ücra köşesindeydi bedenim.

Kendi sefil halime acırken,

"İçim acıyor" dedi çok tanıdık bir ses...

İster istemez hafifçe güldüm,

Derin bir nefes aldım,

Dinlediğini biliyordum,

"Sadece senin mi " dedim?

Hafifçe gülümsediğini anımsıyorum,

"Sadece ikimizin" dedi...

Ciddileşmişti suratım,

Hissettiğini biliyordum...

"Ölüyorum" dedim.

"Sadece sen mi" dedi?

İkimizde gülümsedik,

"Sadece biz" dedik...

Derin bir demir kokusu kapladı,

Kimsesiz hüclerelerimizi...

Akıyordu acımasızca kan!

Gözyaşlarımızla süslenerek...

Kah kırmızı, kah şeffaftı yerlere dökülenler.

İrkilmemize sebep olan,

Derinden gelen acımasızlığın sesiydi!

"Sadece siz mi" dedi?

Ve kahkalarla güldü...

Biz, birbirimizden ayrı;

Yapayalnız hücrelerimizde,

Titredik, titredik, titredik...

Oyuncak mı sandın?

Öyle bir söz ki,

Çağlasın feryatların,

Dökülsün gözyaşların,

Sanma ki unutulacak yaptıkların!

Aksa da gözyaşların,

Dinmeyecek çığlıkların...

Öyle bir söz ki,

Yıkılsın toprakların,

Savrulsun sözcüklerin,

Sanma ki affolacak yaptıkların!

Aksa da gözyaşların,

Çınlasın haykırışların...

Öyle bir söz ki,

Yansın yaşadıkların,

Sen cehennemi

Oyuncak mı sandın?

Bana yalan söylediler...

Uyuyordun...

Gecenin karanlığına aldanmıştı gözlerin.

Parmak uçlarımda daldım odana,

Elimdeki mumu yerleştirdim çalışma masana,

Ve ateşe verdim fitili...

Loş bir ışıkta dans ederken karanlık,

Usulca serdim elimdeki kağıtları yere,

Ve iki kalem ile sigarayı koydum yanlarına,

Şimdi fark ettim sigaramız bile aynıydı...

Gülümsedim...

Uyuyordun...

Saatin durduğu düş diyarında,

Kıpırdanıyordu göz kapakların...

Bilgisayar masanın yanındaki duvarda duran,

Araba çalışmalı tablonun dibine serildim...

Mum ışığının aydınlattığı uykunu izliyordum

Ne görüyordun sevgilim?

Uyuyordum...

Uyuduğunu sanıyordu benliğim,

Gecenin zamansız diyarında

Mum ışığı saldırmış kendi odama açtım gözlerimi

Sen gelmiştin...

Kaç zamandır oradaydın diye geçirdim içimden...

Hemen kalkıp sana koşmak istedim,

Bilgisayar masamın sağ tarafındaki,

Duvarın dibinde oturmuş dikkatlice bana bakıyordun

Oturuyordun...

Sisli gözlerindeki o hafif çiğ damlasını gördüm

Gözlerin sabit yatağıma bakıyordu

Usulca sigaraya uzandın ve 

Yüzün ateşin kızıllığında aydınlandı

"Sen mi geldin sevgilim?" diye sordun bana

"Evet sevgilim" dedim ve yanaştım yanına

Gelmiştin...

Onca gün, gecenin karanlığına mahkum,

Senin sıcaklığına hasret,

Dokunmana muhtaç,

Yaşıyordum bu köşede...

Gözlerimin içinden yüreğime akıyordu

Yüreğin...

Gelmiştin...

"Bak" dedim kolumdaki saati göstererek

"Zamanın bildiğimiz dünyada tükendiği

Düşler diyarında sonunda buluştuk..."

Anlamadığını anlamıştım

Saatin saniye ibresi donup kalmıştı,

Olduğu yerde...

Ne ileri gidiyordu, ne de geri...

Gelmiştin...

Sigaranın fırtlarını paylaşmaya başlamışken,

Köşede kenarda sakladığım bira şişesini çıkarttım,

Bir yudum almıştım oysa ki...

Hemen çattın kaşlarını,

"İçme şu mereti!" diye çıkıştın bana

Sigaranın izmaritini şişenin içine atmanla

Asıldı suratım...

"Ya ne yapayım?" diye didişmeye kalkıştım

Ciddi ve aksi bakışlarında muziplik vardı

"Aşk iç sevgilim" dedin

Haklıydın..

İçiyordum....

Kana kana,

Doyamıyordum,

Kulaklarımızın ardında bir melodi,

Önce duraksadık,

Sonra süzüldü yaşlarımız...

Aniden doğdu güneş...

Ve biz eridik,

Yere serilmiş kağıtlarımızın üstünde...

Şarkı devam ediyordu,

"Bana yalan söylediler" diyordu

Gerisi sevgilim

Eridik...

Uykum yok!

Uykum yok!

Ama kapanıyor gözlerim...

Karanlık gece!

Ne zaman aydınlık oldu ki?

Kurumuş çiçekler!

Yoksa ben mi solgunum?

Sahipsiz her hece!

Saçılıyor sayfalar,

Aydınlık sabah! 

Hiç siyah olmadı ki...

Esiyor rüzgar!

Zaten dağınıkken saçlarım,

Uykum yok!

Ne zaman oldu ki?

Ecel...

Korkuyorum...

Karanlık bu gece.

Yok! Yok öyle değil!

Çok karanlık bu gece...

Ne gözüm görüyor ellerimi;

Ne ellerim seçiyor bedenini...

Korkuyorum...

Karanlık bu gece.

Hangi düş'e düştün sen yine?

Haydi gel benimle,

Yürüyelim el ele,

Şu önümüzdeki ecele...

Dedim sana;

Çok karanlık bu gece!

Tango...

Büyülü birer adım gibiydi sözcüklerimiz

Önceleri çekingen tavırlar sergiledi ruhumuz

Sanki tango yapıyordu düşüncelerimiz

Bir gece gözlerimizi kapadığımızda,

Bizim şarkımız çınlamaya başladı;

O renksiz, kendini kaybetmiş sokaklarımızda...

Metrelerce uzaktaki siluetlerimize bakıyorduk;

Gözlerimizdeki neyin ıslaklığıydı tam emin değilim şuanda

Şarkı gittikçe arttırıyordu ritmini...

Yüzünde kaçamak bir gülümseme gördüğüm anda,

Koşmaya başladık birbirimize

Sırılsıklam olmuştu düşüncelerimiz

Umurumuzda mıydı sanki... 

Ellerimiz kavuşmuştu nihayet 

Yağmur damlalarının altında

Müziğin doruğa ulaşmasıyla;

Gözlerimizi kenetlenmiştik birbirimize

Bir adım, bir adım daha derken

Dans ediyorduk meraklı bakışların ardında

Umrumuzda mıydı sanki?

Değildi!

Çünkü biz karşı karşıya,

Nefes nefese,

El ele,

Vücut vücuda,

Çılgıncasına dans ediyorduk...

Bir rüya gibiydi adımlarımız

Saçlarım savrulurken gözyüzünde

Damla damla izler bırakıyordu

Herkes bize, ben sana hayranken 

Bitti rüya...

Safi siyah...

Bir gece diyarında maviyi seyre dalmıştı gözlerim,

Öylesine güzel, öylesine şahaneydi ki

Öylesine güzeldi işte be...

Şimdi;

Gecenin safi karanlığında sigaramı ateşe verdim,

Ah o maviyi seyre dalan gözlerim,

Ah...

Yine mavi sanacaklar sevdiğim,

Varsın sansınlar, umurumda değil...

Ateşin kızıllığı gözlerimin ferini çalar şimdi,

Nefesim zehirli;

Saldım gecenin üstüne dumandan düşmanları

Bana seni getirirler sanmıştım,

Gece hala "safi siyah..."

Aklıma şimdiye çok yakın, geçmişe çok uzak bir zamanda,

Sorduğun bir soru takıldı...

Yaşam ile ölüm arasındaki çizgideyken düşlerim,

Yine sensizdi gülüşlerim...

Sensiz, mutsuz, hüzünlü

Ve yüzüme kara çalınmıştı tebessümler

Gözlerimi geceye kapatırken,

Kendi karanlığıma açılan düş diyarında

Seni bulurum sanmıştım;

Yine yoktun!