Hapis...

Demir parmaklıların ardında ,

Hapishanenin en ücra köşesindeydi bedenim.

Kendi sefil halime acırken,

"İçim acıyor" dedi çok tanıdık bir ses...

İster istemez hafifçe güldüm,

Derin bir nefes aldım,

Dinlediğini biliyordum,

"Sadece senin mi " dedim?

Hafifçe gülümsediğini anımsıyorum,

"Sadece ikimizin" dedi...

Ciddileşmişti suratım,

Hissettiğini biliyordum...

"Ölüyorum" dedim.

"Sadece sen mi" dedi?

İkimizde gülümsedik,

"Sadece biz" dedik...

Derin bir demir kokusu kapladı,

Kimsesiz hüclerelerimizi...

Akıyordu acımasızca kan!

Gözyaşlarımızla süslenerek...

Kah kırmızı, kah şeffaftı yerlere dökülenler.

İrkilmemize sebep olan,

Derinden gelen acımasızlığın sesiydi!

"Sadece siz mi" dedi?

Ve kahkalarla güldü...

Biz, birbirimizden ayrı;

Yapayalnız hücrelerimizde,

Titredik, titredik, titredik...