Nefesim düşüyordu simsiyah gecenin üstüne,
Ve sen göz kapaklarımın ağırlığı altında eziliyordun...
Mavi ay sabahın göz kamaştırıcı halini delip geçiyordu,
Ve lanet hiç olmadığı kadar hızlı yağıyordu üzerine...
Sussan kelimeler lekeleyecekti günahkar bedenimi,
Harf harf akarken aşk istemesen de süsleyecek mabedini...
Şimdi kızıl göğün karanlığında kaybolacak gözlerin,
Ve sen hiçliğimin içindeki "ben" olacaksın...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder