Elimde kalemim... Kağıdımın üstünde
bir sürü birbirinden bağımsız kelime ...
Biri aşk diyor biri ayrılık ... Biri
sevgi diyor biri hüzün..
Toparlayamadım zihnimin içindeki
sözcükleri, yazamadım sonu noktayla biten bir cümlenin içine...
Kafam çok karışık her yandan
kelimeler hücum ediyor beynime...
Adını bilmek bile istemedğim
bir yere gitmek istiyor aklım ,kaybolmak şuursuzluk deryasında ...
Kendini bilmeden densiz densiz
konuşasım var susuyor dilim ...
Sus diyor birşey...
Sustum ...
Bilmiyordum , bilmiyordum konuşmaya
küs yaşayacağını dudaklarımın...
Ansızın geldi sessizlik ,sensizliğin
ansızın gelmesi gibi , karabasan gibi çöktü üstüme ...
Kaçmak istedikçe boğuyor yüreğimi ,
birşeyler var ters giden biliyorum ama
göremiyorum...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder